က်ားရဲ

ေနျပင္းလွ်င္ ႏွင္းမႈန္လွ်င္
ေဆြ႕ေဆြ႕ခုန္ အိုက္လိုအိုက္
ခိုက္ခိုက္တုန္ ခ်မ္းလိုခ်မ္း။

အခန္းက်ဥ္းက်ဥ္း
အလင္းမ၀င္ ေလမ၀င္
ေနမျမင္ လမျမင္
ထိုင္လွ်င္ထိုင္ မထိုင္လွ်င္ေငး။
အိပ္လွ်င္အိပ္ မအိပ္လွ်င္ေတြး။

သတင္းေမးဖို႕ ေ၀းေရာ
သီခ်င္းကေလးမွ မဆိုရ။
စာဖတ္ဖို႕ ေ၀းေရာ
ကဗ်ာေလးမွ မစပ္ရ။
တရားေဟာဖို႕ ေ၀းေရာ
စကားေလးမွ မေျပာရ။

အေဟာသိက သံသရာ
ငါ့ကမာၻ ပိစိေကြး
အခန္းက်ဥ္းကေလး ပတ္ေလွ်ာက္လိုက္
သံတံခါး၀ ရပ္လိုက္
တမတ္တတ္တတ္ တစ္ေနကုန္။

မေန႕ကလည္း တစ္ေနကုန္
ဒီေန႕လည္း တစ္ေနကုန္ျပန္
နက္ျဖန္လည္း ကုန္အုန္းမယ္။

ကုန္ ကုန္ ကုန္
ကုန္ခ်င္သေလာက္ ကုန္စမ္း။
တစ္ရက္ကုန္မလား၊ တစ္သက္ ကုန္မလား။
တစ္လကုန္မလား၊ တစ္ဘ၀ ကုန္မလား။
တစ္ႏွစ္ကုန္မလား၊ တစ္ေခတ္ ကုန္မလား။

အားမေလွ်ာ့ဘူး၊ မေပ်ာ့ဘူး။
ေပျဖစ္ေတာ့ခံမယ္၊ တူျဖစ္ေတာ့ ႏွံမယ္။

အမွန္တရား တို႕ဘက္မွာ ရွိတယ္။
ျပည္သူအမ်ား တို႕ဘက္မွာ ရွိတယ္။
ကာလယႏၱရား တို႕ဘက္မွာ ရွိတယ္။
ရွင္ေတာ္ဘုရား တို႕ဘက္မွာ ရွိတယ္။
သိၾကရဲ႕လား ဟား ဟား ဟား ဟား။

တရိစာၦန္ရုံက က်ားလို
ေလွာင္အိမ္ထဲမွာ တလြန္႕လြန္႕နဲ႕
က်ားညြန္႕တံုးေတြ ထင္ေနသလား။

မွားလိုက္တဲ့အျမင္
ဟားတိုက္လို႕ ရယ္ခ်င္စရာ။

မွတ္ထားေဟ့။
အ၀ါေပၚမွာ အနက္စင္း
မပ်က္မယြင္း ကြက္ကြက္ကြင္း။
အရွင္းသား မလြဲသေရြ႕
အထင္းသား စြဲသေရြ႕
က်ားရဲဟာ က်ားရဲ။

ငါလဲ အဲဒီလိုပဲကြ ေဟ့။ ။

၀င္းတင္(ဟံသာ၀တီ)
အက်ဥ္းေထာင္တြင္းမွ ကဗ်ာ၊ ၁၉၉၀။

(ဥဒါန္းမဂၢဇင္း၊ အမွတ္၁၊ ေမ၊ ၂၀၀၄ မွ)