ကိုခရမ္းသည္ ဂီတ ေလာက ထဲသို႔ ဝင္ခါစတြင္ Section Player အျဖစ္ လုိက္လံ တီးခတ္ခဲ့ ေသာ္လည္း လိဒ္ဂစ္တာသမား ေတးေရး ေစာဘြဲ႕မႉး တည္ေထာင္သည့္ Iron Cross (IC) ေတးဂီတဝုိင္း စတင္ခ်ိန္ ၁၉၉၁ ခုႏွစ္ကတည္း က ဒရမ္မာအျဖစ္ ပါဝင္တီးခတ္ခဲ့သူျဖစ္သည္။ ယခုအခါ IC ေတးဂီတအဖြဲ႕ တည္ေထာင္သည္မွာ ၁၇ ႏွစ္တာ ၾကာျမင့္ခဲ့ၿပီျဖစ္ေသာ္လည္း ကြယ္လြန္သူ ေစာဘြဲ႕မႉးမွအပ က်န္သည့္ တီးဝိုင္းအဖြဲ႕ဝင္မ်ားႏွင့္ ဝိုင္း စတင္ခ်ိန္က အတိုင္း ၿပိဳကြဲျခင္း၊ က်ဆံုးျခင္းမရွိဘဲ ရပ္တည္ဆဲျဖစ္သည္။ ယင္းေတးဂီတအဖြဲ႕၌ ဒရမ္မာအျဖစ္သာမက တီးဝိုင္း ႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ ကိစၥရပ္မ်ားတြင္ တာဝန္ရွိသူတဦးအျဖစ္ အဆံုးအျဖတ္ေပးႏိုင္ေသာ ကိုခရမ္းကို ဧရာဝတီက ေတြ႕ဆံုေမးျမန္းခဲ့ပါသည္။
ဒရမ္မာ ကိုခရမ္း
ေျဖ။ ။ လူက ေမြးကတည္းကေတာ့ ဘာမွတတ္ခဲ့တာမဟုတ္ဘူးေလ။ က်ေနာ္တို႔ဆီမွာက ဂီတနဲ႔ ပတ္သက္ တဲ့ ေက်ာင္းဆိုတာလည္း သတ္သတ္မွတ္မွတ္ရွိတာ မဟုတ္ဘူး။ ဒီ စတီရီယုိပိုင္းက ပိုဆိုးတာေပါ့။ က်ေနာ္တို႔ ထက္ တတ္တဲ့၊ သိတဲ့ ေရွ႕လူေတြဆီမွာနည္းနာခံ၊ တပည့္ခံၿပီးသင္ယူခဲ့ရတာပဲ။ က်ေနာ့္ဆရာက ကိုေဇာ္ဝင္းရွိန္ ပါ။ Play Boy တို႔ Aces တို႔ကေတာ့ က်ေနာ့္ရဲ႕ ျမင္ဆရာေတြေပါ့။
က်ေနာ္က ဒီပညာကို တတ္ခ်င္လြန္းလို႔ကို ရေအာင္ယူခဲ့တာ။ အလယ္တန္း တက္ေနတုန္း စာဆက္မသင္ခ်င္ ေတာ့ဘူး။ စိတ္လည္းမပါဘူး။ လူက ဂီတသံၾကားရင္ကို မေနႏိုင္တာ။ အဲဒီ တူရိယာေတြၾကားမွာပဲ ေပ်ာ္ေနခ်င္ တာေလ။ က်ေနာ္လုပ္ခ်င္တာက ဒါပဲ .. ဒီေတာ့ က်ေနာ္က မိဘေတြကို ေတာင္းဆိုတယ္။ က်ေနာ့္ကို ေက်ာင္း ထုတ္ပါ .. မထုတ္ရင္လည္း က်ေနာ့္ဟာက်ေနာ္ ရေအာင္ထြက္မယ္ ဆိုၿပီး လုပ္တာဗ်။
ေရွးကလမ္းေဖာက္ခဲ့တဲ့ ဆရာေတြကို သိပ္ေက်းဇူးတင္ဖို႔ေကာင္းတယ္။ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ ခုကေလးေတြသိေအာင္ရွင္းျပ ခ်င္တယ္။ ကိုသန္းႏို္င္ဆို ဒရမ္းအရမ္းေကာင္းတယ္ဗ်ာ။ ကိုေအာ္စကာသန္းတင္ဆိုရင္လည္း အရမ္းေလးစားဖို႔ ေကာင္းတယ္။ ဒါေတြ မွတ္တမ္းမရွိဘူး။ က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္လည္း မလုပ္ႏိုင္ဘူး။ လုပ္ႏိုင္တဲ့ သူေတြရွိရင္ လုပ္ေစ ခ်င္တယ္။
ေမး။ ။ စတိတ္႐ႈိးတီးတဲ့အခါမွာ အာရွက တျခားေရာ့ခ္ဘန္ေတြနဲ႔ IC နဲ႔ ဘယ္လိုကြာျခား ပါသလဲ။
ေျဖ။ ။ မတူဘူးဗ်။ အထူးသျဖင့္ ထိုင္းက ေရာ့ခ္ဘန္ေတြေပါ့ဗ်ာ။ ထိုင္းက The Sun Band ကိုဖိတ္ၿပီး က်ေနာ္တို႔ အလုပ္႐ံုေဆြးေႏြးပဲြ ပံုစံမ်ိဳးလုပ္ဖူးတယ္။ သူတို႔တီးတာက ပံုေသနည္းဆန္တယ္။ ပံုေသနည္းအတိုင္း ဆိုေတာ့ တီးတာ သက္ေသာင့္သက္သာမရွိဘူး။ စိတ္လႈပ္ရွားဖို႔မေကာင္းဘူး။ က်ေနာ္တို႔က်ေတာ့ စိတ္ကူးတည့္ သလို တီးတာ။ စင္ေပၚေရာက္သြားၿပီဆိုတာနဲ႔ IC က Team work လည္းေကာင္းေတာ့ အားလံုးကညီညြတ္ၿပီး ဘယ္သူနဲ႔တူတယ္ရယ္လို႔ကို မဟုတ္ေတာ့ဘူး၊ ကိုယ့္စတိုင္နဲ႔ကိုယ္ကို အားလံုး ေျမာက္ကုန္ၾကတာ။
ေမး။ ။ အသက္ႀကီးလာရင္ေကာ ေရာ့ခ္ေတြပဲ ဆက္တီး ေနဦးမွာလား။
ေျဖ။ ။ အသက္ႀကီးလာရင္ေတာ့ လုပ္ခ်င္တာရွိတယ္ဗ်။ အဲဒါက Jazz Rock ေလ။ ဒရမ္ရယ္ ေဘ့စ္ရယ္ ၂ ေယာက္တည္းတီးရတာ။ တကယ့္ၿငိမ့္ၿငိမ့္ေလး။ သူက အဆိုသမားက သိပ္အဓိကမက်ဘူး။ အဲဒီ အမ်ိဳးအစားက သံစဥ္ေတြတင္မဟုတ္ဘူး တီးတဲ့သူေတြကပါ တန္ဖိုးရွိေနတာ။ တပုဒ္လံုးကို ၁၅ မိနစ္စာေလာက္ရွိတယ္ဗ်ာ။ ပန္႔ခ္ေတြ ေမာ္ဒန္ေရာ့ခ္ေတြ၊ ေအာ္လ္တာေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳးတီးဖူးတယ္။ မတူဘူးဗ်ာ။ က်ေတာ္ၾကည့္ဖူးသမွ်ေတာ့ အဲဒီအမ်ိဳးအစားကိုတီးတာ အသက္ ၆၀ အရြယ္ေလာက္ႀကီးေတြ။ ဒါေပမယ့္ လူငယ္ေတြထက္ ေတာ္ေတာ့္ကို လက္ေစာင္းထက္တယ္ဗ်။ အဲဒါမ်ိဳး ႀကီးလာရင္လုပ္ခ်င္တယ္။
ေမး။ ။ ေကာ္ပီနဲ႔ ကိုယ္ပိုင္သံစဥ္ကိစၥကို လူေတြက အမ်ိဳးမ်ိဳးသ႐ုပ္ခြဲၾကတယ္။ ကိုခရမ္းေကာ ဘာေျပာခ်င္ ပါသလဲ။
ေျဖ။ ။ ေကာ္ပီနဲ႔ ကိုယ္ပိုင္သံစဥ္ကိစၥက ခဏခဏ ရွင္းဖူးတယ္။ ေကာ္ပီကို ေဝဖန္တဲ့သူေတြကေကာ ဂီတကို တကယ္သိလို႔၊ ေလးစားလို႔ေျပာတာလား .. တမင္မလိုတဲ့ဘက္က ရန္လုပ္ခ်င္လို႔ ေျပာတာလား ဆိုတာကို ခြဲျခား ဖို႔ လိုမယ္ထင္တယ္။ ျမဴးဇစ္ ဆိုကတည္းကိုက ေကာ္ပီပဲတီးတီး Own Tune ပဲတီးတီး တူတူပဲ မဟုတ္ဘူးလား။ ဟုတ္ၿပီ .. Own Tune ပဲတီးၾကမယ္ ဆိုပါေတာ့ .. က်ေနာ္တို႔ ဒီေန႔လုပ္ေနတဲ့ ျမဴးဇစ္ ပံုစံက ဘယ္ကလာတာလဲ။ ဒီအေငြ႕အသက္ေတြနဲ႔ ကင္းႏိုင္မလား။ က်ေနာ္တို႔လုပ္ေနတာကိုက ျမန္မာ့ဂီတစစ္စစ္မဟုတ္ဘူး။ ဒါကိုလက္ညႇိဳး ေငါက္ေငါက္ထိုး ေျပာၾကတာေတာ့ မတရားဘူးထင္ပါတယ္။ ကုိယ့္ရာဇဝင္ ကိုယ္ ေရးရတာပဲ။ ဂီတကို ဂီတလိုပဲ ခံစားသင့္တယ္။ ဂီတကို ခံစားမွာလား အျပစ္ေျပာမွာလား ။ ေကာ္ပီေရးတဲ့သူေတြကလည္း သီခ်င္းကို ပစ္စလက္ ခတ္ ေရးၾကတဲ့သူေတြမဟုတ္ဘူး။ မူရင္းသီခ်င္းကို ေသခ်ာနားေထာင္ၿပီးမွ အဓိပၸာယ္ မပ်က္ေအာင္ေရးလာၾကၿပီ။
ေမး။ ။ IC ရယ္လို႔ ျဖစ္လာပံုေလး အၾကမ္းဖ်င္း ရွင္းျပေပးပါဦး။
ေျဖ။ ။ အစကေတာ့ က်ေနာ္တို႔အားလံုး Section လိုက္တီးေနၾကတာ။ က်ေနာ္ေကာ၊ ဗညားေကာ၊ ခင္ေမာင္ သန္႔ ေကာေပါ့။ ဘြဲ႕မႉးႀကီးကေခၚရင္လည္း လာတီးလိုက္၊ တျခားမွာလည္း သြားတီးလိုက္ လုပ္ေနရင္း ဒီလိုလုပ္ ေနတာထက္ Section လံုးဝမတီးဘဲ ေနၾကမယ္။ ဝိုင္းတခု လုပ္ၾကမယ္ ဆိုၿပီး ဆံုးျဖတ္ၾကတာ။ တကယ္ေတာ့ အဲဒါကမလြယ္ဘူး။ Section တီးတာက ပိုက္ဆံအရမ္းရတယ္ေလ။ မတီးဘဲ ေတာင့္ထားဖို႔ကမလြယ္ဘူး။
ဆိုလိုတာက Section ကို လက္မလည္ေအာင္ တီးေနရာကေန လံုးဝရပ္လိုက္ရေတာ့ အလုပ္ေတြ အားသြားၾက တယ္ဆိုတာ ေျပာခ်င္တာပါ။ အဖြဲ႕အေနနဲ႔က နာမည္မရွိေသးေတာ့ အလုပ္သိပ္မျဖစ္ေသးတာကို ေတာ္ေတာ္ ေလး ေတာင့္ခံၾကရတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေတာင့္မခံႏိုင္ရင္ IC ဆိုတာလည္း ျဖစ္လာမွာမဟုတ္ဘူး။
ေမး။ ။ IC ဆိုၿပီး ဒီေလာက္ ႏွစ္ၾကာၾကာ ရပ္တည္လာႏိုင္တာ ဘာေၾကာင့္ပါလဲ။
ေျဖ။ ။ အဓိကက က်ေနာ္တို႔တေယာက္နဲ႔တေယာက္ ခ်စ္ၾကတယ္။ ၿပီးေတာ့ အားလံုးကညီတယ္။ စည္းကမ္း ရွိတယ္။ က်ေနာ္တို႔ အဖြဲ႕ထဲမွာ က်ေနာ္နဲ႔ ဗညားႏိုင္ကအႀကီးဆံုးပဲ။ အဖြဲ႕နဲ႔ပတ္သက္သမွ် က်ေနာ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္ ဆံုးျဖတ္ရင္ အားလံုးကသေဘာတူတယ္။ ပြဲငွားတာကအစ တခ်ိဳ႕ကိစၥဆို မဟုတ္တာေတြ ဘာေတြ ပါလာရင္ က်ေနာ္က အဖြဲ႕ကိုေတာင္ ေပးမသိေတာ့ဘူး။ ကိုယ့္ဘာသာဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္၊ ရွင္းလိုက္တယ္။ မဟုတ္ရင္ အလကား စိတ္ညစ္ရတာပဲရွိမယ္။
တခ်ိဳ႕ကန္ထ႐ိုက္ေတြက လူလည္က်တာ ေတြရွိတယ္။ အဲဒါမ်ိဳးေတြဆို က်န္တဲ့သူေတြကို ေပးကို မသိေတာ့တာ။ တခါတေလ တျခားကပတ္ၿပီး ဝင္လာတာမ်ိဳး၊ ဥပမာ - ခ်စ္စမ္းေမာင္ ကိုျဖစ္ျဖစ္ တျခား တေယာက္ေယာက္ ကိုပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ကန္ထ႐ိုက္က ကပ္ဝင္ရင္လည္း သူတို႔က ကိုခရမ္းကို ေျပာပါ။ ကိုဗညားကိုေျပာပါဆိုၿပီး လႊဲလိုက္တာပဲ။ က်ေနာ္တို႔လုပ္သမွ် ဆံုးျဖတ္သမွ်လက္ခံတာရယ္၊ က်ေနာ္တုိ႔ကလည္း မဟုတ္တာ မလုပ္တာ ဘယ္ေတာ့မွ မလုပ္ဘူး ဆိုတာ သိထားတာရယ္၊ ဒါနဲ႔ပဲ ဒီအဖြဲ႕ကသြားေနၾကတာ။ ၿပီးေတာ့ အားလံုးက ညီအစ္ကိုေတြလိုပဲ စလိုက္ ေနာက္လိုက္နဲ႔ ဆိုေတာ့ ပင္ပန္းတယ္ မထင္ရဘူး။
အငဲဆို အတည္ေပါက္ေျပာေနရင္း ဝင္ဝင္ေနာက္တတ္တယ္။ တေယာက္အက်င့္ကိုလည္း တေယာက္က သိ ထားတယ္။ အငဲဆိုရင္ ေဆးလိပ္အရမ္းႀကိဳက္တယ္။ ေဆးလိပ္မေသာက္ရတဲ့ ေနရာေရာက္ရင္ စိတ္ေတြတိုေန ေရာ။ ခ်စ္စမ္းေမာင္ က်ေတာ့ က်ေနာ္တို႔က ညီအငယ္ဆံုးေလးလိုပဲ။ မ်ိဳးႀကီးလည္း ဒီတိုင္းပဲ။
အားလံုးက အလုုပ္လုပ္ရင္လည္း အလုပ္နဲ႔ တူေအာင္လုပ္တယ္။ အလုပ္ကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ေဝဖန္လို႔ကေတာ့ ႀကိဳက္သေလာက္ ေဝဖန္၊ လက္ခံတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္လည္း ထြက္လာတဲ့ Product က ေတာ္ေတာ္ကို တကယ့္ ကို ေက်နပ္စရာေကာင္းတယ္။ က်ေနာ္တို႔ ေလးျဖဴနဲ႔ ဂ်ပန္ကလုပ္တဲ့ ေဂ် အာဆီယံ ပြဲမွာ သြားတီး ၾကတုန္းက အရမ္းအားေပးၾကတာ။ သူတို႔က ဘာလို႔အားေပးတာလဲဆိုေတာ့ ဒီအသက္ဒီအရြယ္ႀကီးေတြ အထိ ဒီဘန္ေကာ၊ အဆိုေတာ္ေကာ မကြဲဘဲ ဒီအတိုင္းရွိေနတာကို သေဘာက်ေလးစားတာတဲ့။
ေမး။ ။ IC ကို အင္တာဗ်ဴးအတြက္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ တျခားအေၾကာင္းေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ခ်ဥ္းကပ္ဖို႔ခက္တယ္၊ ဆက္ဆံေရး မေျပျပစ္ဘူးလို႔ ေျပာေနတာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ကိုခရမ္း ဘာေျပာခ်င္ပါသလဲ။
ေျဖ။ ။ ေဘးက ၾကပ္ေပးၾကတာဗ်။ ေဘးကတခ်ိဳ႕က IC ကို ကုိယ့္ဘာကိုယ္ ဝင္လို႔မရဘူး ေဟာက္ထုတ္ လိမ့္မယ္၊ ဘာညာေျပာၾကတာနဲ႔ လူရွိန္ေနတာဗ်။ က်ေနာ္တို႔အားနည္းခ်က္ကလည္း တခုေတာ့ရွိတယ္၊ အႏုပညာကိစၥ ျမဴးဇစ္ကိစၥကိုဆို လာခဲ့ အခ်ိန္မေရြးပဲ ေျပာမယ္။ မဟုတ္တာေတြ ေပါက္ပန္းေသးေတြေတာ့ လာမေမးနဲ႔ ေလဗ်ာ။ IC ကို ေမးမယ္ဆိုရင္ အိုင္စီအေၾကာင္းေတာ့ သိသင့္တာေပါ့ မဟုတ္ဘူးလား။
အႏုပညာသမားေတြကို လူေတြက ႀကီးက်ယ္တယ္ ထင္ၾကတယ္။ တကယ္က မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ ..။ က်ေနာ္တို႔ ေျပာခ်င္တာ ဂီတ အေၾကာင္း .. ဂီတအေၾကာင္းေမးမယ္၊ ေျပာမယ္ဆိုရင္ အခ်ိန္မေရြးပါ။ ေနာက္တခုက က်ေနာ္ တို႔ပစၥည္းေတြက အီးပီစီ မီးနဲ႔တီးလို႔ိမရဘူး Watt တအားမ်ားတာ။ အဲဒီေတာ့ က်ေနာ္တို႔ကိုငွားရင္ စရိတ္ကမ်ား တယ္။ စပြန္စာ မရွိလို႔ မရဘူး။ တခ်ိဳ႕ကန္ထ႐ိုက္ေတြက စရိတ္ခ်ံဳ႕ခ်င္တယ္ .. အလြယ္လုပ္ခ်င္တယ္။ အဲဒါမ်ိဳး က်ေနာ္တို႔နဲ႔မရဘူး။ က်ေနာ္တို႔ သတ္မွတ္ထားတဲ့စည္းကမ္းအတိုင္းပဲ သြားတယ္။ လက္ခံႏုိင္ရင္လာ။ မွန္တဲ့သူ ေတြနဲ႔ေတာ့ က်ေနာ္တို႔နဲ႔ ျဖစ္တယ္။ ကလိန္ကက်စ္ေတြနဲ႔ဆို မရဘူး။
ေမး။ ။ IC က စက္ပစၥည္းေတြနဲ႔ ပတ္သက္လို႔လည္း ေတာ္ေတာ္ ဂ႐ုစုိက္တယ္လို႔ ၾကားတယ္။
ေျဖ။ ။ ဟုတ္တယ္ဗ် ..။ တီးဝိုင္းတဝိုင္းလုပ္တယ္ ဆိုတာကဗ်ာ .. တီးတဲ့သူ ေကာင္းေကာင္းရွိမယ္ .. ဆိုတဲ့ သူ ေကာင္းေကာင္းရွိမယ္ .. ျမဴးဇစ္သမားဆိုတာက အသံနဲ႔ ပရိသတ္ရဲ႕ ရင္ဘတ္ကို ထိေအာင္ လုပ္ရမွာ မဟုတ္ လား။ အဲဒီမွာ စက္ပစၥည္းကိုယ္ပိုင္မရွိဘူးဆိုရင္ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး အလုပ္လုပ္လို႔ ေကာင္းေတာ့မလဲ။ ကိုယ့္စက္ ကိုယ့္ပစၥည္း မဟုတ္ဘူးဆိုရင္ ေတာ္ေတာ့္ကို စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ရတယ္။ စက္ပစၥည္းကိုေတာ့ က်ေနာ္တို႔ က ခေရဇီျဖစ္တယ္။
စတူဒီယုိနဲ႔ပတ္သက္လို႔က ခ်စ္စမ္းေမာင္က ဝါသနာပါတယ္။ သူ႔ေယာကၡမ သင္းအုပ္ဆရာ ဆရာေဒးဗစ္ကလည္း အရမ္းအားေပးတယ္။ ပစၥည္းေတြ ဝယ္ေပးထားတယ္။ က်ေနာ္တို႔ ရာစုသစ္ စီးရီးမွာ Auto Mixing စသံုးေနၿပီ။ Pro Tool ဆိုတာတခုဆို ေဒၚလာ ၄၀၀၀၀ ေပးရတယ္။ အဲဒါမွာေတာ့ ကုမၸဏီက ေတာ္ေတာ္ေလး အံ့ၾသတာ။ ျမန္မာလိုႏိုင္ငံေလးက Band တခုက ဒီလို ပစၥည္းမ်ိဳးမွာတယ္ ဆိုတာ မယံုခ်င္ဘူး။ “ဘဂၤလားပင္လယ္ေအာ္” တုန္းကဆို ေငြေဆာင္က ဟိုတယ္မွာကို အားလံုးတီးတာ။ အရသာက စတူဒီယိုထဲမွာ တီးတဲ့အတိုင္းပဲ။ ခ်စ္စမ္းေမာင္ ဖမ္းတာေလ။
ေမး။ ။ IC က စင္ေပၚေရာက္သြားရင္ အားလံုး ျမဴးႂကြၿပီး အေပးအယူ သိပ္မွ်တယ္ဆိုတာနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ တခ်ိဳ႕က ဘာေတြမ်ားမွီဝဲလည္း သိခ်င္ေနၾကတယ္။ ေျပာျပပါဦး။
ေျဖ။ ။ ဒါလား။ က်ေနာ္တို႔အဖြဲ႕မွီဝဲတာကေတာ့ ေရပဲဗ်။ ေရေသာက္ၿပီး တီးၾကတာ။ ေျပာရင္ ယံုခ်င္မွ ယံု မယ္။ တခါက စီးကရက္စက္႐ံုတ႐ံုကလုပ္တဲ့ ပြဲမွာ .. စက္႐ုံပိုင္ရွင္ကလည္း ႏိုင္ငံျခားသားဆုိေတာ့ က်ေနာ္တို႔ကို မတီးခင္ ဘာလိုခ်င္လဲ၊ ဘာလုပ္ခ်င္လဲ .. လုပ္ခ်င္တာျဖစ္ေစရမယ္။ အရက္လား၊ ဘီယာလား၊ မူးယစ္ေဆး လား ႀကိဳက္တာေျပာ .. အဲလို လာေမးတာ။
က်ေနာ္တို႔က မတီးခင္ ကိုယ့္ဘာသာ ထိုင္ေနၾကတာေလ။ ပံုစံေတြကလည္း မထံုတက္ေတးနဲ႔၊ ဒီတိုင္း ထိုင္ေန တာ။ အဲဒါက်ေနာ့္လာေမးေတာ့လည္း ေရေပးပါ၊ ေလးျဖဴသြား ေမးေတာ့လည္း ေရပဲေပး ေရေသာက္မယ္ ဆို ေတာ့ အဲဒီလူကမယံုဘူး၊ ေရကေတာ့ရွိတယ္ေလ ၊ က်ေနာ္သိခ်င္တာ မူးယစ္ေဆး တခုခုယူမလား၊ အရက္လား ဆိုေတာ့ မဟုတ္ဘူး ေရပဲ ၊ အဲလိုေျပာေတာ့ သူကသိပ္မေက်နပ္ခ်င္ဘူး။ စင္ေပၚလည္းေရာက္ေရာ က်ေနာ္တို႔ အားလံုး ေျမာက္လိုက္တာ ဆိုတာ .. အဲဒီသူေဌးက ဘာေျပာလဲ ဆိုေတာ့ သူ မေလးရွားျပန္ေရာက္ရင္ မေလး က ဘန္ေတြကို ျမန္မာျပည္မွာ ဘာမူးယစ္ေဆးမွမမွီဝဲဘဲ အသားကုန္ ေျမာက္ေအာင္တီးႏိုင္တဲ့ ဘန္တခုရွိတယ္လို႔ ေျပာမယ္တဲ့။
ဟုတ္တယ္ဗ် အရက္ေသာက္ထားမွ၊ မူးယစ္ေဆး မွီဝဲထားမွ၊ ေကာင္းေနမွ တီးလို႔လမုိင္းကပ္တယ္ဆိုတဲ့ သူေတြ ကို က်ေနာ္သိပ္ေျပာခ်င္တာပဲ။ မူးေနမွေတာ့ ဘယ္လိုလုပ္ ေကာင္းႏိုင္ေတာ့မွာလဲဗ်ာ .. မွားကုန္ေတာ့မွာေပါ့။ တခ်ိဳ႕ခ်ာတိတ္ေတြ ပြဲမွ မစေသးဘူး ေဒါင္ခ်ာစိုင္းေနၿပီ .. တီးမယ္ ဆိုမယ္ဆိုရင္ တမ်ိဳးမ်ိဳးမွီဝဲမွ ဆိုတာႀကီးက စြဲေနၾကၿပီ။ က်ေနာ္တို႔ ထဲမွာဆို က်ေနာ္၊ ဗညား၊ ခ်စ္စမ္းေမာင္၊ မ်ိဳးႀကီး .. အရက္၊ ဘီယာ လံုးဝမေသာက္ဘူး။ ခင္ေမာင္သန္႔နဲ႔ အငဲက တခါတေလ ဘီယာေလး နည္းနည္းပါးပါး ေသာက္တယ္ ဒီေလာက္ပဲ။
ေမး။ ။ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ ဂီတေလာကနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ဘာေျပာခ်င္ပါသလဲ။ အမ်ိဳးသမီးအဆိုေတာ္ေတြ ရွားပါးေနတဲ့ကိစၥ၊ ခိုးကူးေခြျပႆနာေတြကို ကိုခရမ္းအေနနဲ႔ သံုးသပ္ပါဦး။
ေျဖ။ ။ ဂီတေလာကကေတာ့ ပ်က္စီးသေလာက္ျဖစ္ေနပါၿပီ။ အဓိကက လူေတြက ကိုယ့္တန္ဖိုး ကိုယ္ မထိန္းတာ၊ မျမႇင့္တာပဲ။ နာမည္ေတြနဲ႔ေတာ့ မေျပာခ်င္ေတာ့ဘူး။ မိုးရြာတုန္းေရခံရမယ္ဆိုၿပီး လာသမွ်ပြဲလက္ခံ၊ ဇာတ္ပြဲနဲ႔လည္းဆို .. ဟိုရြာတီးဝုိင္း ဒီရြာတီးဝိုင္းနဲ႔လည္းဆို .. အဲလိုေတြ လုပ္ေနၾကေတာ့ ပ်က္ကုန္ေရာ။ တန္ဖိုး မရွိေတာ့ဘူး။ ခုိးကူးျပႆနာကေတာ့ ရွင္းလို႔မရတဲ့ ျပႆနာပဲ။ ဘယ္လိုမွ ရွင္းလို႔ရမွာမဟုတ္ဘူး။ အမ်ိဳးမ်ိဳးႀကိဳး စားၾကၿပီးၿပီ။ မရဘူး။ တခုရွိတာက ကိုယ္က တကယ္ တန္ဖိုးရွိေအာင္ လုပ္ထားရင္ မူရင္းဝယ္မယ့္ ပရိသတ္ ရွိေနပါတယ္။ အမ်ိဳးသမီးအဆိုေတာ္ကိစၥကလည္း ခုနကေျပာသလိုပဲ။ မရွိေတာ့ဘူး၊ ႏိုင္ငံျခား ထြက္တဲ့သူက ထြက္။ ကိုယ့္တန္ဖိုးကိုယ္မျမႇင့္ဘဲ ေတြ႕ကရာသီခ်င္းကို ေတြ႕ကရာေနရာမွာ ပိုက္ဆံရၿပီးေရာ လိုက္ဆိုတဲ့ သူေတြက မ်ားေနၿပီ။
ေမး။ ။ နာဂစ္ဆိုင္ကလုန္းအတြက္ လုပ္တဲ့ ပြဲအေၾကာင္း ေျပာျပေပးပါဦး။
ေျဖ။ ။ အဲဒီပြဲကေတာ့ အားရစရာအေကာင္းဆံုးပဲ။ ပရိသတ္ေတြရဲ႕ေစတနာရယ္၊ IC ကို ဘယ္ေလာက္ေတာင္ အားေပးတယ္ဆိုတာရယ္ ေတြ႕ရတာပဲ။ ၿပီးေတာ့ ေလးျဖဴဝင္ဆိုတာလည္း ပါတာေပါ့။ စုစု ေပါင္း က်ပ္ သိန္း ၁၈၀၀ ေက်ာ္ရတယ္။ စားရိတ္ေတြႏုတ္ရင္ သိန္း ၁၃၀၀ က်န္တယ္။ အဲဒီမွာ က်ေနာ္တို႔က မေပ်ာက္ပ်က္မယ့္ အလွဴကိုလွဴခ်င္တာဆိုေတာ့ ပ်ဥ္စလူေက်းရြာမွာ သိန္း ၃၆၀ တန္ အထက္တန္းေက်ာင္း တေက်ာင္း၊ ဘုရားလွ ေက်းရြာမွာ သိန္း ၂၅၀ တန္ မူလတန္းေက်ာင္း တေက်ာင္း လွဴတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ေဆးေပးခန္းအတြက္ သိန္း ၂၅၀။ ဒါေတြက သီတဂူ ဆရာေတာ္ႀကီး ရွင္ဉာဏိႆရ ကတဆင့္လွဴတာ။ သြားလွွဴၾကေတာ့ အားလံုးလိုက္လာ တယ္။ ခ်စ္စမ္းေမာင္တို႔ေကာ၊ ခင္ေမာင္သန္႔တို႔ေကာ ပါတယ္။ ဆရာေတာ္ႀကီးက မွတ္မွတ္ရရ မိန္႔တယ္ဗ် “မင္းတို႔က ဟီး႐ိုးပဲ … ေအး ငါလည္း ဟီး႐ိုးပဲ” တဲ့။ IC မွာက ဗုဒၶ ဘာသာက ႏွစ္ေယာက္ ခရစ္ယာန္က ႏွစ္ေယာက္ဆိုေတာ့ MYC ဘုရားေက်ာင္းနဲ႔ ႏွစ္ခ်င္း အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ကိုလည္း သိန္း ၂၀၀ စီလွဴတယ္။ သူတို႔လည္း နာဂစ္ဒုကၡသည္ေတြအတြက္ ကူညီေနတာ ဆိုေတာ့ေလ … ။ ။
1 comment:
Great!he is a musician.Also artist.he is a hero!!!!
Post a Comment