က်ိန္စာ

Thursday, April 17, 2008

အေဖ့ဓါတ္ပုံကုိမွီႏြဲ႔ထားေလသူ အေမ့မ်က္ရည္
ေျမနီလမ္းေလးေပၚက
ဆုိးေနက် ေၿခသံေလးကုိ
ေငးေမွ်ာ္ေနေလ်ာ့မယ္….။

လ မသာတဲ႔ၿမိဳ႕ျပမွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္
အေမမွာေသာ ရႈိက္သံနဲ႔
ေမတၱာဓါတ္တို႔ပစ္ခ်ၾကည့္မိ
အၾကည့္ေတြ ေရတစ္ေပါက္ေလးေတာင္မရရွိခဲ့…။

မုိင္ေလးရာမွာ
အေမဂုဏ္ေတာ္ကြန္ခ်ာရြတ္ပါ
မုိင္ေလးရာမွာ
ကၽြန္ေတာ္အရက္ေသာက္ေနပါတယ္
အေမနဲ႕ကၽြန္ေတာ္မုိင္ရွစ္ရာအကြာ…။

အေမေရ
“ေသမိန္႔က်လူတစ္ေယာက္မွာ
ဒဏ္ရာအနာတရတစ္ခုျဖစ္ရင္
သတ္ပစ္လုိ႔မရဘူးတဲ႔…”
အေမနဲ႕ကၽြန္ေတာ္
ဒဏ္ရာဗရပြနဲ႕
ရွင္မိန္႔က် ေန႔စြဲေတြမွာ
ဘယ္ကံၾကမၼာက ထပ္ေ၀းေစခဲ့တာလဲ…။

ကၽြန္ေတာ့္ခ်က္ ျမွဳပ္ခဲ့တဲ႔ေျမမွာ
ဘာအပင္ေတြေပါက္ေနၿပီလဲအေမ
ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ရြက္က်ပင္ေပါက္…။

အေမရွိတာထဲကႏႈတ္ေပးၿပီး
ကၽြန္ေတာ္ကလုိအပ္သမွ် ထပ္ေပါင္းခ်င္ရဲ႕
ထုံးတမ္းစဥ္လာလုိအပ္ခ်က္အတုိင္း
ကၽြန္ေတာ့္ေၿခလွမ္းေတြဦးျပန္လည္ခဲ့
ခြင့္လႊတ္ေနက်
လမ္းဆုိးေလးဆီ…။….။

မွတ္ခ်က္။ ။ အထက္ပါကဗ်ာကို ေရးသူသည္ ယံုၾကည္ခ်က္ေၾကာင့္ ဇာတိႏွင့္ အေမကို စြန္႔ခြါ၍ ရန္သူႏွင့္ အနီးကပ္ ရင္ဆိုင္ယွဥ္ၿပိဳင္တိုက္ေနသူ တစ္ဦးျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဂုဏ္ျပဳေဖၚျပအပ္ပါသည္။