Monday, January 5, 2009

ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးသန္းေရႊ....အသားကင္ စားခ်င္ေသးလား

ေတာက္တဲ့ (နံမည္ေျပာင္) ႏွင့္ သူငယ္ခ်င္း ဆားပုလင္းမ်ား ခံခဲ့ရပံု

ေဆာင္းပါးရွင္ - အေနာ္ရထာ (အမ်ိဳးသားေထာက္လွမ္းေရး အရာရွိေဟာင္း တစ္ဦး)

စာဖတ္သူမ်ား ခင္ဗ်ား-

အမ်ိဳးသား ေထာက္လွမ္းေရး အဖြဲ႔မွာ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့တဲ့ ေမၿမိဳ ႔စစ္တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းဆင္း တပ္မေတာ္ အရာရွိ တစ္ဦးက “အသားကင္ စားခ်င္ေသးလား” ဆုိတဲ့ ေဆာင္းပါးကို ကေလာင္နံမည္ အေနာ္ရထာ ျဖင့္ ကြ်န္ေတာ္ ကိုဖိုးတရုတ္ထံ ေပးပို႔လာလို႔ တင္ျပေပးလိုက္ပါတယ္။ ယခုလုိ ေပးပို႔တဲ့ အမ်ိဳးသား ေထာက္လွမ္းေရး အဖြဲ႔မွာ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့တဲ့ ေဆာင္းပါးရွင္ အေနာ္ရထာအား ကြ်န္ေတာ္ ကိုဖုိးတရုတ္မွ အထူး ေက်းဇူးတင္ရွိပါေၾကာင္း စည္းလံုးျခင္းရဲ ႔ အင္အား ဘာေလာဂ္မွာ မွတ္တမ္းတင္ ဂုဏ္ျပဳအပ္ပါတယ္။ အဆုိပါ တပ္မေတာ္ အရာရွိရဲ ႔ ေဆာင္းပါးမ်ား ေပးပို႔လာတဲ့အေပၚ မူတည္ၿပီး အပတ္စဥ္ အလ်ဥ္းသင့္သလို စာဖတ္သူမ်ားအား တင္ျပသြားပါမယ္။ ဒီေဆာင္းပါးမွာ စစ္အာဏာရွင္ေတြဟာ သူတုိ႔ရဲ ႔ အသက္ခႏၶာ လံုၿခံဳေရးကို မေတာ္တဆ ထိခိုက္လာၿပီဆုိရင္ သူတုိ႔ ယံုၾကည္စိတ္ခ်ရပါတယ္ဆုိတဲ့ အမ်ိဳးသား ေထာက္လွမ္းေရး အဖြဲ႔ကိုေတာင္မွ ခြင့္မလႊတ္ဘဲ အေရးယူတာမို႔ တပ္မေတာ္သားမ်ားအေနနဲ႔ သတိ သံေ၀ဂတရား ရရွိဖုိ႔ တင္ျပထားပါတယ္။

မွတ္မွတ္ရရေပါ႔ (၅ဝ)ႏွစ္ျပည့္ တမ္မေတာ္ေန႔ မေရာက္ခင္ တစ္ေန႔ (၂၆-၃-၁၉၉၅) ရက္ေန႔က ကမၻာေအး ဆြမ္းဆန္စိမ္း ေလာင္းလွဴပြဲဟာ တေပါင္းလျပည့္ေန႔ ႏွင့္ၾကံဳေနေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ တို႔ ေထာက္လွမ္းေရးေတြ အလုပ္ ေတာ္ေတာ္မ်ား ေနခဲ့ၾကတာေပါ့၊ အဲဒီအထဲ ကြ်န္ေတာ္တို႔က ကံဆိုးခဲ့တာလား၊ ကံေကာင္းခဲ့ တာလားေတာ့ မသိဘူး ၊ေျပာစရာတစ္ခု ခ်န္ထားခဲ့တယ္ေလ၊၊

တပ္မေတာ္ ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္ အပါအဝင္ စစ္အာဏာရွင္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ခ်ီးပန္းေအာင္ လုပ္လိုက္မိလို႔ပါ၊၊ ျဖစ္စဥ္ကေတာ့ ဒီလိုပါ။ တပ္ခ်ဳပ္နဲ႔ တက္ေရာက္လာၾကေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ားကို ကြ်န္ေတာ္တို႔ ေထာက္လွမ္းေရးမွ ေစတနာဗလပြျဖင့္ အသားကင္ႏွင့္ ဧည့္ခံဖို႔ တာဝန္ယူထားေလရာ ကြ်န္ေတာ္တို႔က ဝယ္ယူေရး တာဝန္က်ပါတယ္၊၊ အဲဒီေန႔နံနက္ ေစာေစာပိုင္းမွစျပီး သူငယ္ခ်င္းအရာရွိ တစ္ဦး ေၾကာင္ရွာေကာင္း၍ (ဂြင္ေကာင္းေကာင္း) ရထားေသာ ကားျဖင့္ ၿမိဳ႔ထဲသို႔ သြားကာ လမ္းမေတာ္ႏွင့္ လသာၿမိဳ႔နယ္မ်ားမွ အသားကင္ဆိုင္မ်ားကို အျခားသူမ်ားအား ေပးမေရာင္းေစဘဲ လည္ပင္းညွစ္ အသားကင္မ်ားကို ဝယ္ယူၿပီး ကမၻာေအးဘုရားသို႔ ျပန္ခဲ့ၾကပါတယ္၊၊ မ်က္ႏွာလို မ်က္ႏွာရ လုပ္၍ လွပစြာျဖင့္ CID မႈခင္းတပ္ဖြဲ႔မွ ဒုရဲအုပ္ ရဲေမ မ်ားက ျပင္ဆင္ကာ ဧည့္ခံေကြ်းေမြးခဲ့ၾကပါတယ္၊၊ အားလံုးၿပီးစီး၍ ျပန္သြားၾကၿပီး ေနာက္ေန႔ ညေန ၅နာရီခန္႔မွာေတာ့ ရုတ္တရက္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ကို ေနထိုင္ရာေနရာ အသီးသီးမွ အမွတ္(၂) စစ္အက်ဥ္းေထာင္၊ ေရႊျပည္သာသို႔ ပင့္ေဆာင္ ေခၚယူသြားပါေတာ့တယ္၊၊ စစ္ေၾကာေရးစခန္းမွာ ဗို္လ္မွဴးတစ္ဦးနဲ႔ ဒုဗိုလ္မွဴးၾကီး တစ္ဦးတို႔က ညီေလးတို႔ေတာ့ ႏိုင္ငံေတာ္လုပ္ႀကံမႈ၊ အင္းစိန္ေထာင္နဲ႔ ေရႊျပည္သာေထာင္ ႀကိဳက္တာသာ ေရြးေပေတာ့လို႔ ေျပာလာရာ ကႊ်န္ေတာ္တို႔ (၅)ေယာက္ ဘုမသိ ဘမသိျဖင့္ တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာ တစ္ေယာက္ ၾကည့္လိုက္ရပါေတာ့တယ္၊၊

စစ္ေၾကာေရးမွာ (၂)ည အိပ္ၿပီးတဲ့ေနာက္ ညီေလးတို႔ မိခင္တပ္ကို ျပန္လည္သတင္းပို႔ပါလို႔ စစ္ေၾကာေရး တပ္မွဴးက ေျပာၿပီး တပ္ပုိင္ကားျဖင့္ လိုက္ပို႔ေပးပါတယ္၊၊ တပ္ေရာက္မွ အေသးစိတ္ သိရတာက ျဖစ္ေၾကာင္း ကုန္စင္မွာ ေအာက္ပါအတိုင္း ျဖစ္ပါတယ္-

အသားကင္မ်ား စားၿပီးေနာက္ တပ္ခ်ဳပၾ္ကီးခမ်ာ ဝမ္းေတာ္လားကာ ဒရစ္ပုလင္းႀကီး ေျခာက္လံုးေတာင္ သြင္းရေၾကာင္း တပ္ခ်ဳပ္ကေတာ္မွာလည္း ပန္းမမဘ၀ေရာက္ အားျပတ္သလို ျဖစ္သြားေၾကာင္း၊ စစ္ေရးျပ အခမ္းအနားမွာ တပ္ခ်ဳပ္အေနနဲ႔ စစ္ေရးျပ စင္ျမင့္ေပၚသုိ႔ လူတြဲ၍ သြားရေၾကာင္း၊ စတန႔္ထြင္ျခင္း မဟုတ္ရေၾကာင္း၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားလည္း ယင္းသို႔ျဖစ္ၾကေၾကာင္း၊ ဒါေၾကာင့္ ဝယ္ယူသူ အားလံုးကို တပ္ခ်ဳပ္မွ ဖမ္းခ်ဳပ္ခိုင္းျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း စသျဖင့္ သိရွိရပါတယ္၊၊

ဒါေပမဲ့ ဓါတုေဗဒဝန္ရံုးမွ ေဆးစာအရ အသားကင္ႏွင့္ တို႔၍စားေသာ အခ်ဥ္ရည္မွာ ျပင္းထန္ေသာ ဝမ္းေရာဂါပိုး စစ္ေဆးေတြ႔ရွိေၾကာင္း သိရသျဖင့္ ဒီကိစၥ ဒီေလာက္နဲ႔ ျပီးသြားခဲ့ပါတယ္၊၊ ကြ်န္ေတာ္တို႔ကိုေတာ့ ခြင့္မလႊတ္ဘဲ ကုိယ္ေရးရာဇ၀င္မွာ မွင္နီ ပါေအာင္ တားကာ ရာထူး ေႏွာင့္ေႏွးေစတဲ့ ျပစ္ဒဏ္ မွတ္တမ္းတင္ သတိေပးျခင္း ခံလိုက္ရပါတယ္၊၊

ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ အမ်ိဳးသား ေထာက္လွမ္းေရး အဖြဲ႔ဟာ အဲဒီျဖစ္စဥ္ေၾကာင့္ ေဒါကန္ၿပီး “ၾကြက္မႏိုင္ က်ီ မီးနဲ႔ ရႈိ ႔” ပါေတာ့တယ္။ လမ္းမေတာ္ႏွင့္ လသာၿမိဳ႔နယ္မ်ားရွိ အသားကင္ဆိုင္ အားလံုးအား ည ၁၁းဝဝနာရီ ထိသာ ေရာင္းခ်ရမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း ႏွိပ္ကြပ္ပါေတာ့တယ္။ အဲဒီၿမိဳ႔နယ္မ်ားမွ ကာရာအိုေကႏွင့္ အႏွိပ္ခန္းမ်ား ၊ခ်ဲဒိုင္မ်ား ကိုလည္း လိုင္းေၾကး ပိုေတာင္း ေကာက္ခံပါေတာ့တယ္။ ေတာက္တဲ့ (နံမည္ေျပာင္) ႏွင့္ သူငယ္ခ်င္း ဆားပုလင္းမ်ား ခံခဲ့ရပံု အပိုင္း(၁) ဤမွာၿပီးပါတယ္၊၊ တပ္ခ်ဳပ္သာ အဲဒီကိစၥမွာ မာလကီးယားၿပီး ေသသြားခဲ့ရင္ ယေန႔တပ္မေတာ္ႏွင့္ ျပည္သူတို႔ အခုလို ဒုကၡေတြ ခံစားခ်င္မွ ခံစားႏိုင္ပါမယ္၊၊ ဒါေၾကာင့္ တပ္ခ်ဳပ္ႀကီးအား အသားကင္ စားခ်င္ေသးလားလို႔ ေမးၾကည့္ခ်င္ပါေသးတယ္။ စားခ်င္ရင္ေတာ့ ဒီတခါ တကယ္ မာလကီးယားေအာင္ ေကြ်းပလိုက္မယ္လို႔ စိတ္ကူးမိ ပါေသးတယ္ ခင္ဗ်ား။




No comments: