ဓာတ္ခြဲခန္းထဲက ပူးမ်ားႂကြက္မ်ား မဟုတ္ပါ

ေဆာင္းပါး

ေဇာ္မင္း (လူ႔ေဘာင္သစ္)

ၾကာသပေတးေန႔၊ မတ္လ 05 2009 19:06 - ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္

အေမရိကန္ ႏုိင္ငံျခားေရးဝန္ၾကီးသစ္ မစၥကလင္တန္က ျမန္မာႏုိင္ငံနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ‘အေမရိကန္ အစိုးရအေနနဲ႔ ထိေရာက္တဲ့ ေပၚလစီသစ္ေတြ ခ်မွတ္ဖို႔ရိွတယ္’ လို႔ ေျပာလုိက္ေတာ့ ဟုိကဒီကေန အသံေတြ ထြက္လာၾကပါတယ္။ အဓိကေတာ့ ျမန္မာစစ္အစိုးရအေပၚမွာ ထားရိွတဲ့ စီးပြားေရး ပိတ္ဆို႔အေရးယူမႈ မူဝါဒကို ‘အေမရိကန္အစိုးရက မၾကာခင္မွာ ေျပာင္းေတာ့မွာလား’ လို႔ တခ်ဳိ႔က တြက္ခ်က္ပါတယ္။ ‘စီးပြားေရးပိတ္ဆို႔တဲ့ မူဝါဒဟာ မေကာင္းဘူး၊ ေကာင္းတယ္’ စသျဖင့္ ေထာင့္အမ်ဳိးမ်ဳိးကေန ျငင္းခံုေနၾကတာ အေတာ္ေလးၾကာခဲ့ပါၿပီ။ ျမန္မာႏုိင္ငံထဲက တတိယအင္အားစုလို႔ အေခၚခံရတဲ့ အုပ္စုကလည္း ‘စစ္တပ္နဲ႔ ေပါင္းၿပီး အခုရသေလာက္ လုပ္ထား၊ ေနာင္တေန႔က်ရင္ ဒီ့ထက္ပိုလို႔ အခြင့္အေရး ရလာမယ္။ အဲဒီအခါက်ရင္ ျမန္မာျပည္ဟာ ပိုလို႔ ပြင့္လင္းတဲ့ လူ႔ေဘာင္တခုကို ေရာက္လာႏုိင္မယ္’ လို႔ ေျပာပါတယ္။ သူတုိ႔ သီအိုရီကို သူတို႔တင္ျပတဲ့ အေပၚမွာ တင္ျပခြင့္ ရိွပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ‘ငါတို႔အဆိုကမွ မွန္တယ္၊ ငါတို႔ သီအိုရီသာ အလုပ္ျဖစ္လိမ့္မယ္၊ ဟိုအတုိက္ခံေတြ ေျပာသလိုမ်ဳိးကေတာ့ မျဖစ္ႏုိင္ေတာ့ဘူး’ ဆိုၿပီး တဖက္သတ္ ေျပာရင္ေတာ့ ျပႆႆနာ ရိွေနတယ္လို႔ ဆိုႏုိင္ပါတယ္။ ကုန္တုိက္သြားၿပီး ကုိယ္ၾကိဳက္တဲ့ အမွတ္တံဆိပ္ ခ်ဳပ္ၿပီးသား အထည္ကို ဝယ္တဲ့ ကိစၥ မဟုတ္လို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ပညာရွင္ဆိုသူ ျမန္မာအခ်ဳိ႔ကလည္း ဟိုဥပမာ ဒီဥပမာ၊ ဟိုေဖၚျမဴလာ ဒီေဖၚျမဴလာေတြကို ကိုးကားလို႔ ေျပာၾကျပန္ပါတယ္။ ‘ခ်ီလီမွာ ဘယ္ကဲ့သို႔ ျဖစ္ခဲ့တယ္၊ ပုိလန္မွာေတာ့ ဒီနည္းက အလုပ္ျဖစ္ခဲ့တာ၊ အေရွ႔တီေမာမွာေတာ့ ဒီလိုလုပ္ခဲ့တာ၊ လိေမၼာ္ေရာင္ ေတာ္လွန္ေရး၊ ႏွင္းဆီေတာ္လွန္ေရး၊ ကတၱီပါေတာ္လွန္ေရး အစရိွတဲ့ ႏုိင္ငံအခ်ဳိ႔က ျဖစ္စဥ္ေတြ’ ကိုလည္း တင္ျပၾကပါတယ္။ ေလ့လာေရးအတြက္ ေကာင္းတဲ့ သေဘာလို႔ ဆိုႏုိင္ပါတယ္။ တျခား ႏုိင္ငံေတြရဲ့ ျဖစ္စဥ္ကိုလည္း ေလ့လာဖို႔ အထူးလိုအပ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ျမန္မာျပည္နဲ႔ ကိုက္ညီႏုိင္မယ့္ အေျခအေနေတြကို ထည့္သြင္းၿပီး တြက္ခ်က္ဖို႔လည္း မေမ့သင့္ပါဘူး။ သိပံၸဓာတ္ခြဲခန္းမွာ ပူးေတြ၊ ႂကြက္ေတြကို စမ္းသပ္ေနသလို ျမန္မာျပည္ အေရးကိုလည္း အဲသလို စမ္းခ်င္ေနရင္ေတာ့ သိပ္ေနရာက်မယ္ မဟုတ္ပါဘူး။ သန္း ၅ဝ ေက်ာ္ ျပည္သူေတြဟာ သက္ရိွလူသားေတြ ျဖစ္တယ္ဆိုတာ မေမ့ဖို႔ လိုပါတယ္။ ႏုိင္ငံသားတို႔ ဆႏၵကို သိဖို႔လိုပါတယ္။ ႏုိင္ငံသားတို႔ ဘာကိုျဖစ္ေစခ်င္တယ္ ဆိုတာကိုလည္း ထည့္သြင္းတြက္ခ်က္ဖို႔ လိုပါတယ္။ အာဏာရွင္က ‘အာဏာရိွလို႔ ငါလုပ္ခ်င္တာ လုပ္မယ္’ ဆိုလည္း လုပ္ေပါ့။ ပြဲက ၿပီးသြားမွာမွ မဟုတ္တာ။ ၂ဝ၁ဝ ေရြးေကာက္ပြဲ ဆိုတာဟာ ျမန္မာ့လူ႔အဖြဲ႔အစည္းအတြက္ ေနာက္ဆံုးတိုက္ပြဲ မဟုတ္ပါ။ ႏုိင္ငံေရး ျဖစ္စဥ္ေပါင္း အဆင့္ဆင့္ ေျမာက္ျမားစြာထဲက တခုမွ်သာ ျဖစ္ပါတယ္။ အေမရိကန္ ႏုိင္ငံျခားေရးဝန္ၾကီး မစၥကလင္တန္ရဲ့ ေျပာဆိုမႈေၾကာင့္ လႈပ္လႈပ္ရွားရွား ျဖစ္သြားခဲ့တာေတာ့ အမွန္ပါ။ စီးပြားေရး ပိတ္ဆို႔အေရးယူတာဟာ ျမန္မာျပည္အတြက္ အက်ဳိး ရိွ၊ မရိွ ဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္ကို ျပန္ေကာက္ရရင္ ေျပာစရာေတြ၊ ျငင္းခုန္စရာေတြ အမ်ားၾကီး ရိွေနပါေသးတယ္။ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္တို႔အေနနဲ႔ ေစ့ေစ့စပ္စပ္ ျပန္ၾကည့္၊ ျပန္တြက္ခ်က္၊ ျပန္ေလ့လာစမ္းစစ္တာေတာင္မွ တခ်ဳိ႔ သမိုင္းဆုိင္ရာ ႏုိင္ငံေရးဆုိင္ရာ ကိစၥေတြ၊ အျဖစ္အပ်က္ေတြဟာ အခုေခတ္အထိ အကုန္အစင္ အျဖဴအမဲ ကြဲေအာင္၊ လံုးလံုးမွန္တယ္၊ လံုးလံုးမွားတယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္လို႔ မရေသးတာေတြ ရိွေနပါတယ္။ ဥပမာ အားျဖင့္ အခ်ဳိ႔အခ်က္မ်ားကို တင္ျပရမယ္ ဆိုရင္ ... ၁။ ျမန္မာျပည္မွာ အဂၤလိပ္ေတြေၾကာင့္ ဘုရင္စနစ္ ေပ်ာက္ကြယ္သြားတာ ေကာင္း၊ မေကာင္းနဲ႔ အက်ဳိး ရိွ၊ မရိွ။ ၂။ ဆရာစံ လယ္သမားသူပုန္ထမႈဟာ မႏုိင္မွန္းသိရက္နဲ႔ လုပ္ခဲ့တာျဖစ္လို႔ အ႐ူးထျခင္းတမ်ဳိးသာ ျဖစ္တယ္။ မဟုတ္ပါ အမ်ဳိးသားေရး ႏုိးထျခင္းရဲ့ အဆင့္မ်ားစြာထဲက တခုျဖစ္ပါတယ္။ ၃။ ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္ ျဖစ္တည္လာခဲ့ျခင္းအတြက္ ျမန္မာျပည္မွာ ေကာင္းက်ဳိးနဲ႔ ဆိုးက်ဳိး ဘယ္ဟာက ပိုမ်ားခဲ့သလဲ။ ၄။ အဂၤလိပ္ လက္ေအာက္ကေန လြတ္လပ္ေရးယူခဲ့တာ သိပ္ေစာလြန္းတယ္။ မေစာပါ။ ၅။ လြတ္လပ္ေရး ရရခ်င္း အဂၤလိပ္ပံုစံ ပါလီမန္ဒီမိုကေရစီစနစ္ ထူေထာင္တာ အက်ဳိး မရိွခဲ့ပါ။ အက်ဳိးရိွပါတယ္။ ၆။ ျမန္မာစစ္အစိုးရ က်င့္သံုးေနတဲ့ ေစ်းကြက္စီးပြားေရးစနစ္ဟာ ႏုိင္ငံသားအမ်ားစုအတြက္ အလုပ္ျဖစ္ပါတယ္။ အလုပ္မျဖစ္ပါ။ ၇။ ျမန္မာစစ္အစိုးရကို စီးပြားေရးအရ အေနာက္ႏုိင္ငံေတြက ပိတ္ဆို႔အေရးယူတာဟာ အလုပ္ျဖစ္တယ္။ အလုပ္မျဖစ္ပါ။ ၈။ ျမန္မာျပည္ကို စစ္တပ္က အသြင္မ်ဳိးစံုနဲ႔ ၄၆ ႏွစ္ၾကာ အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့တာဟာ ဘာပဲေျပာေျပာ တုိင္းျပည္ မၿပိဳကြဲေရးအတြက္ အလုပ္ျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ၂ဝဝ၈ အေျခခံဥပေဒသစ္ဟာ လက္ေတြ႔က်တယ္။ ေထာက္ခံပါတယ္။ မေထာက္ခံပါ။ လိပ္ေတြလို ကိုယ့္ဘက္ကို ယက္ေနျခင္းသာ ျဖစ္ပါတယ္။ ၉။ လူထုဆိုတာ တကယ္ေတာ့ ဘာမွ သိပ္မသိ၊ ဒါေၾကာင့္ ဒို႔ေတြကသာ ဦးေဆာင္ရမယ္။ မွန္ပါတယ္။ မဟုတ္ပါ၊ မွားေနပါတယ္။ အထက္မွာ တင္ျပခဲ့တဲ့ အခ်က္ ၉ ခ်က္ကို အကုန္လံုး ဒီေနရာမွာ မေဆြးေႏြးေတာ့ပါ။ တခ်က္ႏွစ္ခ်က္ ေလာက္သာ ေဆြးေႏြးလိုပါတယ္။ အဲတာေတြကေတာ့ ... ဘုရင္စနစ္နဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ေျပာရရင္ ဗမာေတြအၾကားမွာ အျမင္အမ်ဳိးမ်ဳိး ကြဲျပားမွာေတာ့ ေသခ်ာပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ထုိင္းႏုိင္ငံက ျပည္သူေတြဆိုရင္ သူတို႔သမုိင္းျဖစ္စဥ္အရ ဘယ္လိုေျပာမလဲ။ သူတို႔ ခ်ဥ္းကပ္မႈေတြဟာ စိတ္ဝင္စားဖို႔ ေကာင္းပါလိမ့္မယ္။ စီးပြားေရး ပိတ္ဆို႔ဒဏ္ခတ္မႈနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ မိတ္ေဆြတေယာက္က ဒီလိုေဆြးေႏြးခဲ့ဖူးပါတယ္။ စပိန္ႏုိင္ငံမွာ တခ်ိန္တုန္းက အာဏာရွင္ ဖရန္ကို အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့လို႔ တျခား အေနာက္ႏုိင္ငံေတြကေန စီးပြားေရး ပိတ္ဆို႔မႈကို ခံခဲ့ရပါတယ္။ ဒီအက်ဳိးဆက္အျဖစ္ ဖရန္ကို မရိွတဲ့ေနာက္ပုိင္းမွာ ဆက္ၿပီး ဆင္းရဲခဲ့တယ္။ အေနာက္ဥေရာပ ႏုိင္ငံေတြအၾကားမွာ အဆင္းရဲဆံုး ျဖစ္ခဲ့ရတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ က်ေနာ့္ အျမင္က ဒီလိုေကာ မျဖစ္ႏုိင္ဘူးလားလို႔ ေဆြးေႏြးပါတယ္။ ဒီစီးပြားေရး ပိတ္ဆို႔မႈေတြေၾကာင့္ ေနာက္ထပ္ ဖရန္ကို လက္သစ္တေယာက္ စပိန္မွာ ထပ္ေပၚမလာခဲ့တာေကာ မျဖစ္ႏုိင္ဘူးလားဆိုတဲ့ ခ်ဥ္းကပ္မႈ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ စပိန္ႏုိင္ငံအေနနဲ႔ အေနာက္ဥေရာပ ႏုိင္ငံေတြအၾကားမွာ ဆင္းရဲခဲ့တာ စီးပြားေရး ပိတ္ဆို႔မႈ တခုထဲေၾကာင့္လား။ ဒါ့အျပင္ ေနာက္ထပ္ အခ်က္အလက္ေတြေကာ မရိွႏုိင္ေတာ့ဘူးလား။ ဥပမာ သူ႔အစိုးရကပဲ သူ႔ႏုိင္ငံသားေတြကို ဘာမွလုပ္မရေအာင္ ပိတ္ဆို႔ထားတာေတြကိုေကာ ထည့္သြင္း မတြက္ခ်က္သင့္ဘူးလားဆိုတဲ့ အျမင္ျဖစ္ပါတယ္။ ထပ္ၿပီးထည့္မယ္ဆိုရင္ ေနာက္ထပ္ အခ်က္အလက္ေတြ အမ်ားၾကီး ရိွပါေသးတယ္။ အခုေလာေလာဆယ္အေနနဲ႔ ဒီေလာက္နဲ႔ပဲ ျငင္းခုံၾကည့္မယ္ဆိုရင္ အျဖဴအမဲ ကြဲျပားတဲ့ အေျဖမ်ဳိး ရိွေနသလို ေနာင္ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာၾကာမွ ျဖဴမွန္း၊ မည္းမွန္း သိရမည့္ ကိစၥေတြလည္း ရိွပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ေနာင္ အႏွစ္ ၁ဝဝ ၊ ၂ဝဝ အထိ အျဖဴအမည္း မကြဲႏုိင္မယ့္ ကိစၥေတြလည္း က်န္ရိွေနပါေသးတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေသခ်ာတာ တခုေတာ့ ရိွပါတယ္။ သင္ ဘယ္သူ႔ဘက္က ရပ္ၿပီး စကားေျပာမွာလည္း ဆိုတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ စမ္းသပ္ခန္းထဲက ပူးေတြ၊ ႂကြက္ေတြဘက္က ရပ္မွာလား။ ႏုိင္ငံထဲက လူေတြဘက္က ရပ္မွာလား။ မတ္လ ၅ ရက္၊ ၂ဝဝ၉ ခုႏွစ္။