ဒီလိုလူမ်ဳိးထဲ သင္ ပါေနပါသလား

က်ေနာ္ ၁၈ႏွစ္သား အရြယ္က က်ဴရွင္ဆရာ လုပ္ဖူးသည္။ ၾကြားေျပာရရင္ ေက်ာင္းမ်ားတြင္ အဆင့္(၁)မွ (၁၀)အတြင္း ရရွိေသာ ကေလးသည္ က်ေနာ့္က်ဴရွင္မွ ျဖစ္သည္။ (စကားခ်ပ္။ ။ယခင္ေခတ္က ယေန႔ေခတ္လို အတန္းပိုင္ဆရာမဆီမွာ က်ဴရွင္ယူမွ အဆင့္ေကာင္းေသာ ေခတ္မဟုတ္ေသး။)

က်ေနာ္စာသင္သည့္အခါ က်န္းမာေပ်ာ္ရႊင္ပညာသင္ဆိုသည့္ ေဆာင္ပုဒ္ႏွင့္အညီ တပည့္မ်ားကို ေပ်ာ္ရႊင္စြာထားၿပီး ဦးေႏွာက္ထဲသို႔ အလြယ္ကူဆံုးတို

က္ရုိက္ ေရာက္သြားေအာင္ သင္သည္။ အိမ္စာ အေျဖမွန္ေသာကေလး၊ စာရေသာကေလးကို ဆုအျဖစ္ မုန္႔ေကၽြးၿပီးလည္း သင္သည္။ ကေလးေတြလည္း က်ေနာ့္ကို သိပ္ခ်စ္ၾကသည္။ စာမရေသာကေလးကို ေကာ္ေပတံျဖင့္ လာစမ္း ဆိုၿပီး လက္ဝါးျဖန္႔ မနာေအာင္ရုိက္သည္။ (နာလွ်င္ ကေလး၏ စိတ္ဒဏ္ရာရတတ္သည္။)
ဤတြင္ ကေလးတစ္ေယာက္က...

" ဆရာ ေနာက္ထပ္ တစ္ခ်က္ နာနာေလး ရိုက္ေပးပါ။ ဒါမွ ပိုမွတ္မိသြားေအာင္လို႔ " တဲ့။

က်ေနာ့္မွာ ပါးစပ္အေဟာင္းသား။

++++++++++++++++++++++++++++++

အရြယ္ေရာက္ စီးပြားရွာေတာ့ ေရႊဂံုတိုင္ႏႈတ္ခမ္းေမႊးနံမည္ျဖ
င့္ ဓါတ္ဆီ၊ စက္သံုးဆီ ေရာင္းသည္။ ေမွာင္ခိုျဖစ္၍ အဖြဲ႔အစည္းေပါင္းစံုတို႔ ေျမႀကီးထဲမွ ေရနံ အလကားထြက္ေနသည့္အလား အခမဲ့ ဆီလာထည့္ၾကသည္။ က်ေနာ္ကလည္း ဝယ္ၿပီးမွ ျပန္ေရာင္းရေသာ စက္သံုးဆီျဖစ္၍ တခါတရံ ျမတ္သည့္ေငြႏွင့္ ဆက္ေၾကးေပးရသည့္ေငြ မကိုက္ျဖစ္ေသာအခ်ိန္၊ (ေငြတစ္သိန္းကို တပည့္မ်ားႏွင့္ အလုပ္မလုပ္ပဲ ထိုင္စားလွ်င္ ရက္(၂၀)မွ် စား၍ရေသာကာလတြင္၊ လုပ္ငန္းထဲသို႔ ထည့္လိုက္သည့္အခါ ပင္ပန္းစြာ အလုပ္လုပ္ေနပါလ်က္ တပတ္မျပည့္ခင္ ကုန္သြားသည့္အျဖစ္။).. ထိုအခ်ိန္မ်ဳိးတြင္ တပည့္မ်ားအား " ၾကည့္ေန၊ ဒီလူေတြကို ငါ တင္ခ်ျပမယ္" ဟုဆိုကာ...
" ႏႈတ္ခမ္းေမႊး၊ ေနေကာင္းလားေဟ့၊ မေတြ႕တာေတာင္ ၾကာၿပီ" ဆိုသည့္စကားမ်ားျဖင့္ အစခ်ီ၍ ဆီအလကားလာထည့္ေနေသာ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားမွ လူမ်ားအား ...
" ဟ.. ေဟ့လူႀကီး၊ ေပ်ာက္လွခ်ည္လား"
" ဘုန္း"

" ႏႈတ္ခမ္းေမႊးေရ..အားေတာ့ နာတယ္ကြာ၊ တရားခံသြားဖမ္းမလို႔၊ ဆီမေလာက္ေတာ့လို႔ မင္းဆိုင္ရွိတယ္ဆိုၿပီး တကူးတက ဝင္လာတာ"
" အာ.. ကူညီရမွာေပါ့ဗ်ာ.. ခင္ဗ်ားတို႔က ျပည္သူေတြကို ခိုးဆိုးႏႈိက္ရန္က ကာကြယ္ေပးေနတဲ့သူေတြပဲဟာ"
" ဘုန္း "

စသျဖင့္ တေန႔ပ်မ္းမွ် အစီး (၃၀)ေလာက္ လာေသာ ဆိုင္ကယ္၊ ကားမ်ားမွ ရဲတပ္ဖြဲ႔၊ အဖြဲ႔အစည္းဝင္မ်ားအား ၄င္းတို႔၏ တင္ပါးမ်ားကို ခင္သလို မင္သလိုလုပ္ၿပီး၊ တ ဘုန္း ဘုန္း ျဖင့္၊ ရုိက္လႊတ္၊ ခ်လႊတ္ေနခဲ့သည္။

တခါတေလ.. ကိုယ့္စိတ္နဲ႔ကိုယ္ မအားလပ္၍ ၄င္းတို႔အား မရိုက္လႊတ္မိေသာအခါျဖစ္ေစ၊ ခရီးသြားသည့္အခါျဖစ္ေစ၊ ႏႈတ္ခမ္းေမႊး ဘာေတြ ညစ္ေနလဲ မသိဘူးတို႔၊ ဒီေကာင္ႀကီး တို႔ကို သိပ္မခင္ေတာ့ဘူး တို႔၊ မင္းတို႔ဆရာကလည္း ေပ်ာက္ေနလိုက္တာ ငါတို႔ အရုိက္မခံရတာေတာင္ အေတာ္ၾကာၿပီတို႔၊ ... မင္းတို႔ဆရာ ခင္တာကလည္း ေၾကာက္စရာႀကီး၊ ေက်ာကို ေကာ့သြားတာပဲတို႔....ဒီဆိုင္ကို
ေရာက္ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းေမႊးရဲ႕ အရုိက္မခံရတာ တခုခု လိုေနသလိုပဲတို႔ .... စသျဖင့္ က်ေနာ္မရွိခ်ိန္ ေရာက္လာသည့္ အရိုက္ခံေနက် လူမ်ားက ေမးေန၊ ေျပာေနေၾကာင္းကို တပည့္မ်ားက ျပန္လည္ေျပာျပသျဖင့္ က်ေနာ့္မွာ ပါးစပ္အေဟာင္းသား။

+++++++++++++++++++++++++++++

ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတႀကီး ဦးသိန္းစိန္အစိုးရ တက္လာေသာအခါ စာေပစိစစ္ေရးကို ဖ်က္သိမ္းလိုက္ၿပီ ဟု သတင္းသဲ့သဲ့ ၾကားလိုက္ရသည္။
ေၾသာ္.. အျပဳသေဘာေဆာင္ ေထာက္ျပ ေဝဖန္ၿပီး လမ္းေၾကာင္းတည့္ေပးႏိုင္ၿပီ၊ အမွန္ကို အမွန္အတိုင္း၊ အရွိကို အရွိအတိုင္း၊ အျဖစ္ကို အျဖစ္အတိုင္း ေရးလို႔ ရၿပီ ဆိုၿပီး၊ ဝမ္းသာခဲ့သည္။ အာဏာရွင္မ်ား လက္ထက္က သတင္းအမွန္ကို ျပည္သူသို႔ တင္ျပခြင့္ မရခဲ့ၾကသည္ မဟုတ္ပါလား။

သိပ္မၾကာပါ။ စာေပစိစစ္ေရး ရွိဆဲဟု ၾကားရသည္။

ေၾသာ္ ခုေတာ့ အရင္တုန္းကလိုပါပဲလားဟု ျမင္ေတြ႕ေနရသည္။

အင္း... အင္းေပါ့ေလ... စာေပပညာရွင္ဆိုသူေတြထဲမွာလည္း ႏွစ္ခါရိုက္မွ မွတ္မိတဲ့သူ၊ အၿမဲတမ္း အရုိက္ခံရမွ ေနသားထိုင္သားက်သူေတြလည္း ရွိေနတာပါပဲလား....။

++++++++++++++++++++++++++++++

က်ေနာ္တို႔ တခ်ိန္က ကြန္ျမဴနစ္ဆိုရင္လည္း ျပတ္ျပတ္သားသားနီလိုက္၊ အရင္းရွင္ဆိုလည္း ျပတ္ျပတ္သားသား ရွင္လိုက္၊ ဒီလိုမဟုတ္ပဲ အေရွ႕လိုလို၊ အေနာက္လိုလို... မျပတ္မသား ဆိုရွယ္လစ္တဲ့၊ ဆိုရွယ္လစ္ေတာင္မွ ျမန္မာ့နည္း၊ ျမန္မာ့ဟန္ ျမန္မာ့ဆိုရွယ္လစ္ ဆိုပါလား။
အက်ဳိးဆက္က အေရွ႕အုပ္စုက အကူအညီလည္း မယ္မယ္ရရ မရ၊ အေနာက္အုပ္စု အကူအညီလည္း ဟုတ္တိပတ္တိမရ။

(ျပည္ပအားကိုး လို႔ မေျပာပါႏွင့္။ တေယာက္တည္း ထြန္ယက္၊ တစ္ေယာက္တည္း ေျမဆီထည့္၊ တစ္ေယာက္တည္း ပ်ဳိးႀကဲ၊ တစ္ေယာက္တည္း စပါးစိုက္၊ တစ္ေယာက္တည္းရိပ္သိမ္း၊ တစ္ေယာက္တည္း စပါးေလွ႔၊ တစ္ေယာက္တည္း ႀကိတ္ခြဲ၊ ဆန္ရၿပီး ထမင္း မစားရတဲ့အျဖစ္။ ဒန္အိုးေရာင္းသူ အျခားတစ္ေယာက္မလာရင္၊ တစ္ေယာက္တည္း လက္ခုပ္ထဲေရထည့္၊ ဆန္ထည့္ၿပီး မီးကင္ခ်က္စားမတဲ့လား။ အရာရာ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္တတ္ရပါမည္။ တံခါးပိတ္ ငတ္အေသခံေနလို႔ မျဖစ္ပါ။ မျပတ္သားမႈမ်ားရဲ႕ ေနာက္ဆက္တြဲမ်ားေၾကာင့္ အိမ္နီးခ်င္းမ်ားနဲ႔ အရမ္းကြာျခားသြားၿပီး၊ ျမန္မာလူမ်ဳိးမ်ား ကၽြန္သြားခံေနရၿပီ။)

ယခင္က ႏိုင္ငံကို စစ္တပ္မွ ခ်ဳပ္ကိုင္ထားၿပီး သြားသည္။ မေအာင္ျမင္ခဲ့၊ တိုင္းျပည္ အရမ္းဆင္းရဲသြားသည္။

ယခု ႏိုင္ငံကို ဒီမိုကေရစီ လမ္းျဖင့္ သြားသည္။ ျပတ္ျပတ္သားသား ဖြင့္၍ သြားသင့္သည္။ တြန္႔ဆုတ္၊ တြန္႔ဆုတ္ ျမန္မာ့နည္း၊ ျမန္မာ့ဟန္ဒီမိုကေရစီ၊ စည္းကမ္းျပည့္ဝေသာ ဒီမိုကေရစီေတြ လုပ္မေနပါနဲ႔။

အင္း... သမၼတ အၾကံေပးအဖြဲ႔ထဲမွာလည္း သိပ္လြတ္လပ္လြန္းတယ္ေလ.. မျဖစ္ေသးဘူး၊ သိပ္ျမန္ေနလြန္းတယ္၊ တဆင့္ၿပီး တဆင့္ေပါ့... စသျဖင့္ ႏွစ္ခါ အရုိက္ခံခ်င္တဲ့သူ၊ ရိုက္ခံေနရမွ ေက်နပ္ေနတဲ့သူ ... ထိုလိုလူမ်ဳိးမ်ား ရွိေနအံုးမလား.....လို႔။

အားလံုးကို ေလးစားလ်က္..

ေမာင္ပြႀကီး (ေရႊဝါေရာင္)